Hallo, welkom. Ik ben Anders Ahlberg. Ik ben de Road Product Marketing Manager hier bij Trek. Een nieuwe fiets is altijd het resultaat
van jarenlange samenwerking tussen tientallen experts op hun vakgebied. Vandaag spreken we een aantal van
die experts over deze nieuwe fiets. Ik ben blij dat we zoveel mensen kunnen spreken
over het project waar we hard aan gewerkt hebben. Je had het vast al geraden, maar
we gaan praten over de Émonda.
Historisch gezien is de Émonda
altijd onze lichtste racefiets geweest. Het is eenvoudig gezegd alles wat een racefiets
volgens ons zou moeten zijn, en hij is ultralicht. Ultralicht betekent dat we veel werk hebben
verzet om hem zo bijzonder te maken. We gaan van de experts horen hoe ze dat
gedaan hebben en wat we hebben gemaakt. We duiken eerst even de geschiedenis in met
Hans Eckholm, onze industrial design manager. Hij neemt ons mee naar de eerste en
tweede generatie van de Émonda om de achtergrond te schetsen van de huidige fiets. Geschiedenis van de Émonda Ik ben heel blij dat we Hans Eckholm in de studio hebben. Hij is onze industrial design manager voor racefietsen. Hij werkt al meer dan 16 jaar voor het bedrijf
en weet veel over onze geschiedenis. Hij zal ons een beetje geschiedenisles
geven over de Émonda, hoe we deze fantastische fietsen maken en wat
dat betekent voor de toekomst van de Émonda. Klinkt goed! Prima, we hebben hier de eerste
generatie van de Émonda staan. Ons doel was toen om een fiets
onder de 4,5 kg te bouwen.
Kun je ons vertellen over wat we
toen wilden doen met de Émonda? Jazeker, dat doel was de drijvende
kracht achter het project. Het moest een rijdbare, hoogwaardige fiets worden,
niet eentje die met tape bij elkaar gehouden werd. We wisten dat we de grenzen moesten verleggen,
ook wat betreft de ontwikkeling van het product. We ontwikkelden nieuwe
gereedschappen voor het proces, elk detail was van belang en we konden niets laten liggen. Kun je iets vertellen over het frame waarvan een
leek niet direct ziet wat we allemaal hebben moeten doen op jacht naar een superlicht frame? Ja, er zijn verschillende manieren
om het doel te bereiken. Je kunt de hoeveelheid materiaal verminderen. Dat is één manier. Je kunt ook de stijfheid vergroten
van het materiaal dat je gebruikt. Je kunt de vorm van de buizen veranderen. En dat hebben we allemaal gedaan. Elke buis is onder de loep genomen en we
hebben de dwarsdoorsnedes bekeken, maar ook hoe het laminaat toegepast moet worden. Je hebt het over rijkwaliteiten en comfort, maar ook op het
gebied van testen hebben we veel gedaan om deze fiets te laten aanvoelen zoals we dat wilden.
Wat kun je daar over zeggen? De rijkwaliteit is ook zo’n factor
waarmee we hebben gespeeld. Elke buisvorm is gekoppeld aan een testnummer en
we hebben dit frame in de computer op verschillende manieren in elkaar gezet en zo
konden we de rijkwaliteit voorspellen. Ik weet het. Ik was een van de testrijders bij dit project en we hebben
dit frame meer dan een jaar voor de lancering al gereden om de rijeigenschappen te verfijnen. Was je betrokken bij de discussies met
het team en hebben zij het getest zodat ze konden bewijzen dat dit een fantastische fiets was? Een eigen team hebben is een enorm voordeel. We betrekken ze al vanaf het begin bij een project
en zetten ze in tijdens de verschillende fasen.
We discussiëren over wat ze niet goed vinden
aan het project of wat ze verbeteren willen. En uiteindelijk met groot succes. We hadden een complete fiets die 4,65 kg woog, met een
uitstekend frame in termen van rijkwaliteiten en handling. Hoe zijn we begonnen met de tweede generatie fietsen? Dat is een hele goede vraag die
mijn moeder ook zou stellen. ”Je hebt de beste fiets ooit gemaakt,
hoe kun je die nog verbeteren?” Dat was inderdaad iets wat we onszelf ook afvroegen. Hoe ga je verder? Uiteindelijk gaat het om ontevredenheid. Er is altijd iets dat we beter hadden kunnen doen. We hadden toen bepaalde materialen nog niet, of we hadden nog niet de technologie
om het optimaal te analyseren. Het is lastig om je kindje achter te laten, maar
als je weet dat het beter kan, dan doe je dat.
We proberen altijd onszelf te overtreffen en
zo kwam de volgende generatie tot stand. Wat waren de specifieke punten waarop gelet is bij
de sprong van de eerste naar de tweede generatie? Wat waren de knelpunten? We moesten hem licht maken
en geschikt voor schijfremmen. We moesten nieuwe gereedschappen ontwikkelen. We hebben software waarmee we alle variabelen kunnen
instellen en die honderden verschillende opties berekent om de juiste combinatie te vinden van kenmerken
zoals stijfheid, minder materiaal en comfort. Dus je hebt eigenlijk niets aan de nieuwe
fiets gedaan, het was allemaal computers. Ja, gewoon een paar getallen
intoetsen en ’boem’… wetenschap. Nee hoor, we hadden een compleet team, plus
een extra stuk gereedschap om ons te helpen. We moeten nog steeds beslissingen
nemen over welke versie het beste is. Wat waren de specifieke kenmerken van deze
fiets die uit het onderzoek naar voren kwam? Als je kijkt naar de balhoofdbuis
op deze fiets in vergelijking met deze: dit gebied is veel breder op deze versie.
Dat is te zien op deze fiets. Als je iets groter maakt, wordt
het stijver en soms ook lichter. Door de manier waarop we het materiaal
hebben toegepast, werd de hele fiets stijver. Die subtiele veranderingen maakten een groot verschil. Je ziet ook dat de boven- en onderzijde
van de bovenbuis concaaf zijn. Dat hielp bij de constructie van de seatmast waardoor we
de krachten op het stuur helemaal door de bovenbuis en de staande achtervorken konden leiden en
dat gedeelte van de fiets konden verstevigen. Hele subtiele veranderingen, maar als je kijkt
naar de hoeveelheid optimalisatie bij deze fiets, dan ben je 90% van de tijd
bezig met de laatste 5% of 2%. Dat was het stadium waarin we zaten met deze fiets. En het schijfremframe weegt 665 gram versus
690 gram voor een frame met velgremmen, dus we hebben flink gewicht bespaard. Ja, behoorlijk indrukwekkend. Tijdens de onderzoeksfase, waar waren de rijders
ontevreden over? Wat was de volgende stap? Professionals hebben ervaring met aerodynamica. We hebben nog steeds zichtbare kabels op deze fiets, terwijl ze bij de meeste fietsen in
onze collectie onzichtbaar zijn.
Je kunt zien dat we hier wielen hebben gemonteerd
met een geoptimaliseerde aerodynamica. Aerodynamica was een onderdeel
van onze ontevredenheid. Dank je wel, Hans. Het was een leuke geschiedenisles over de
eerste en tweede generatie Émonda’s. Heel belangrijk om te weten waar we vandaan
komen en te zien waar we naartoe gaan. En daarover gesproken, we gaan nu naar Matt
Shriver, de technisch directeur van Trek-Segafredo, onze dames- en herenteams die
in Europa zijn gestationeerd. Hij geeft ons een kijkje in wat de wensen van
de teams zijn voor een ultralichte klimfiets. Laten we kijken wat hij te vertellen heeft. Ik wil beginnen met het volgende. Feit is dat de nieuwe Émonda
gebouwd is op verzoek van het team. Kun je ons daarover iets vertellen in relatie
tot de vorige en de huidige Émonda. Wat is het doel voor het team en waarom heeft
het team gevraagd om een nieuwe fiets? Natuurlijk. Het team wil graag de mogelijkheid hebben om op elk
platform te rijden wat we maken, of het nu de Émonda, Domane of Madone is. De huidige Émonda is een fantastische, lichte racefiets. Hij vliegt bergop, stuurt extreem goed, maar er
was gewoon een groot gat in aerodynamica tussen de huidige Émonda en de Madone.
De nieuwe Émonda heeft het aerodynamische gat met
de Madone overbrugd door hem in feite extreem snel te maken zonder extra gewicht. We hebben nog steeds een fiets die 6,8 kg weegt. We hebben nog steeds die fantastische
rijeigenschappen van een Émonda. Dat was waar het team naar op zoek was bij
de ontwikkeling van een nieuwe Émonda. Het rijkarakter behouden, die geweldige
geometrie, het flitsende gevoel, maar zorg dat hij ongeacht de maat 6,8 kg weegt. Dus met maten die uiteenlopen van 50 cm tot
60 cm in het team, wil ik altijd op 6,8 kg zitten. Dat waren de eisen die vanuit het team werden gesteld. Mooi. Jij en ik werken samen met
analisten en aerodynamica-experts en wij weten dat aerodynamica superbelangrijk is. Maar vanuit het team weten we
dat gewicht uiterst kritisch is. Waarom is die gewichtslimiet van 6,8
kg zo belangrijk voor een teamrijder? Gewicht is iets dat je altijd kunt voelen. In alle gesprekken komt naar
voren dat er altijd een moment in de race komt waarin gewicht de doorslag geeft. Het is een vermogen-versus-gewichtssituatie
waarin de rijders het verschil moeten maken. Ze moeten in de ontsnapping zitten op een beklimming
of op een punt zitten om de race te winnen.
En daarom was gewicht altijd een
belangrijk punt voor de toprijders. Dat gezegd hebbende, we weten ook dat er
een groot aerodynamisch voordeel te halen is. Hoewel ze zich vaak focussen op gewicht,
geven wij ze ook een fiets die super aero is. Zodoende hebben ze het complete pakket. Ze hebben nu een fiets die 6,8 kg weegt,
maar ook extreem aerodynamisch is. Ze hebben een lekkere cake gekregen
en nu mogen ze hem opeten… Ja, zoiets. Gaan we nu ook zien dat rijders meer op deze nieuwe
Émonda gaan rijden in plaats van op de Madone? Het is een nieuw speeltje, dus dat gaat
enorm populair worden in het team.
En ze hebben hem al een tijdje gezien en getest. Ze waren onderdeel van het hele proces om zover
te komen en we zijn klaar voor de lancering. Ik krijg elke dag e-mails met de vraag‚
”Hé, wanneer krijgen we de nieuwe fiets? Wanneer mogen we er op racen?” Ik verwacht dat ze gemiddeld zeven van de tien
racedagen op de nieuwe Émonda zullen rijden. Dus hij wordt heel populair, zeker onder de dames. De dames rijden nu al voornamelijk op de Émonda. De fiets weegt nog steeds 6.8
kg en is nu ook aerodynamisch, maar de vrouwen kiezen hem voornamelijk
voor het lage gewicht en de rijeigenschappen. De meesten zijn wat kleiner van stuk dus
ze willen graag een fiets die iets lichter is. Ik weet dat het team heel enthousiast is. Ik krijg ook de vraag ”Wanneer
krijg ik de nieuwe fiets?"" En ik zeg dan, ”Vraag het aan Shriver, hij weet het.” Dus ik weet zeker dat ze blij zijn.
Dank dat je tijd voor ons vrijgemaakt
hebt, dat waarderen we. Geen probleem, wij zijn ook enthousiast en
dank voor het maken van coole bikes voor ons. Dit is het moment waarop iedereen heeft gewacht. Ik heb hier een gloednieuwe Émonda in de studio staan. Dit is een sublieme Project One Émonda
SLR 9 die met de hand gespoten is, slechts een paar meter hier vandaan
in de Project One lakstraat.
Het eerste wat duidelijk opvalt is dat hij aerodynamisch is. Aerodynamica is overal belangrijk, niet alleen
op vlakke wegen, maar ook in beklimmingen. Dit verfijnde frame is het snelste
aerodynamische pakket op een lichtgewicht fiets waardoor hij sneller klimt dan alles wat wij kennen. Het tweede dat we gedaan hebben met deze
fiets is de introductie van OCLV 800 carbon. Dit is een gloednieuw materiaal en productieproces
waarmee we een aeroframe van minder dan 700 gram kunnen bouwen, en daar zijn we heel trots op. Daar gaan we zometeen meer over horen. Ten slotte: dit is niet alleen een nieuw frame. Dit is een totaalpakket dat gelijktijdig ontworpen
is om de snelste klimfiets ooit te bouwen. Het pakket betreft de gloednieuwe Aeolus 37 wielen en
een Aeolus stuur/stuurpencombo die samen bijdragen aan de lichtste en snelste klimfiets
die we ooit hebben gemaakt. De gloednieuwe Émonda We gaan nu praten met John Davis, onze
specialist op het gebied van aerodynamica. Hij gaat ons vertellen over alle
ontwikkelingen achter deze fiets en hoe we zo’n lichtgewicht aeroframe hebben kunnen bouwen. Aerodynamica op de Émonda Ik ben hier met onze Executive
Vice-President of Aerodynamics, John Davis.
Niet echt een vice-president hier bij Trek,
maar hij is wel onze aerodynamica-goeroe. Hij heeft tijd vrijgemaakt om ons iets
te vertellen over de ontwikkeling en de aerodynamica van dit Émonda-project. Hopelijk kan hij ons een paar
wetenschappelijke dingen uitleggen, daarom hebben we ook de mengbeker hier staan. John, kun je me iets meer vertellen
over het Émonda-project? Wat waren onze doelen en hoe
was het ontwikkelingstraject? Het duidelijke doel was meer aerodynamica, maar we wilden niet eindigen met het ontwerp
van iets dat in de buurt kwam van de Madone.
Daarom kozen we de beroemde klim
van Alpe d’Huez en dat werd ons doel. Als we de snelste fiets op Alpe d'Huez hadden, dan zouden we ook de snelste fiets op
heel veel andere beklimmingen hebben. We wisten dat we onze aerodynamica
moesten verbeteren om dat doel te bereiken, maar tegelijkertijd moesten we
ook niet veel gewicht opofferen. Hoe zoek je de juiste balans tussen het
supersnel maken van de fiets zoals een Madone, maar dan een beetje zwaarder? Of juist superlicht
zoals de oude Émonda, maar dan niet sneller? Hoe vind je de juiste balans? Met een lager gewicht en meer snelheid,
zouden we sneller zijn op Alpe d’'Huez, maar dat is niet direct de meest
efficiënte manier om dat te realiseren. Voordat we ook maar iets aan de
ontwikkeling van de fiets deden, besloten we om een soort wegenkaart
te maken met de meest efficiënte manier om sneller de Alpe d'Huez te beklimmen.
Dat deden we door onze huidige fiets te nemen en de
tijd op de beklimming van de Alpe d'Huez te berekenen. Vervolgens keken we wat er zou gebeuren als we 500
gram gewicht zouden toevoegen om de luchtweerstand met 100 gram te verminderen. Die afweging maakten we voor
elk punt op deze kaart met plus of min 1 kilo gewicht en plus of min 30% luchtweerstand. Wat je dan krijgt is een set met contouren die
vergelijkbaar is met de hoogtelijnen op een kaart. Als je zo snel mogelijk een berg wilt beklimmen, dan ga je in de richting waar de
contouren het dichtst bij elkaar liggen. Je doet hetzelfde op onze wegenkaart, waar de contouren
de tijden op de beklimming van Alpe d'Huez voorstellen. Dan zie je waar we nu staan. Als we dan zien dat we ongeveer drie keer de
hoeveelheid luchtweerstand verminderen voor elke eenheid in gewicht, dan is dat de snelste
manier om Alpe d'Huez te beklimmen. Elke keer als we een nieuw prototype ontwikkelden
of een windtunneltest of CFD uitvoerden, konden we onze voortgang op die kaart zien. Dus de balans is vastgesteld.
We weten hoeveel sneller en hoeveel
lichter we de fiets willen maken. Hoe begin je dan met het ontwerp? We wilden de oude Émonda niet marginaal
veranderen, dus we begonnen helemaal opnieuw. We hebben veel verschillende concepten geprobeerd
die we uiteindelijk hebben beperkt door te kijken naar aerodynamica en constructie. Zodra we de keuzes enigszins hadden beperkt, hadden we ons startconcept en kwamen
we in de gedetailleerde designfase. In die fase heb ik veel CFD-analyses (vloeistofdynamica)
gedaan op het startontwerp en via visuele stromingsanalyses gekeken waar we
kansen op verbeteringen hadden.
Waar maken we de buizen dikker? Hoe diep moeten de buizen zijn? Dat soort zaken. Na die gedetailleerde ontwerpfase zijn we gaan focussen
op de geometrie en keken we naar de highlights in het frame, en hoe dik de buizen moesten zijn. Maar als het gaat om de buisvormen
zelf, dan komt HEEDS tot zijn recht. Dat is de laatste stap in ons ontwerpproces. En wat is HEEDS? Dat is de software die al onze technische
ontwerpsoftware met elkaar verbindt. Het integreert mijn CFD-analyses. En combineert dat met onze constructietechniek. Het heeft een algoritme om alle verschillende
analyses te optimaliseren en zodoende de ideale mix van gewicht en luchtweerstand te bepalen. We kunnen dit handmatig doen waarbij
ik zeg ”Dit ontwerp is 10% sneller”, maar het constructieteam zegt
dan dat dit 100 gram zwaarder is.
Dan doen zij een paar aanbevelingen waarbij mijn
aero weer minder wordt, en zo gaat het heen en weer. In plaats daarvan helpt de optimalisatiesoftware
ons om direct het meest efficiënte pad te kiezen dat we berekend hebben op de wegenkaart. Is dit iets wat je op een laptop kunt doen,
of heb je veel meer rekenkracht nodig? Ja, we hebben hier een supercomputer voor nodig. Voor hele zware berekeningen
gebruiken we zelfs externe capaciteit. Dat gebruiken we bijvoorbeeld
voor onstabiele aerodynamica. Onstabiele aerodynamica is uiterst belangrijk voor
een fiets als de Émonda want je rijdt langzamer. Je rijsnelheid is bijna net zo groot als de inkomende
windsnelheid en dat creëert een beperkte luchtverstoring die zich neerwaarts verspreidt. Als je naar die onstabiele aerodynamica wilt kijken, heb je heel veel rekenkracht nodig
want het is moeilijk oplosbaar.
Zeg je nu dat de Émonda meer geoptimaliseerd
is voor aerodynamica in de beklimming? Zou je dat zo kunnen zeggen? Ja, daarom hebben we ons ook
gericht op onstabiele aerodynamica. Voor een fiets als de Speed
Concept is onstabiel aerodynamica alleen belangrijk als je in hele harde windvlagen rijdt. Maar het is veel belangrijker op een
fiets met veel minder diepe buisvormen en als je minder hard rijdt en er meer wind op je afkomt. Deze drie dingen zijn het recept
voor onstabiele aerodynamica en je ziet al die drie factoren bij een beklimmingsscenario.
Daarom hebben we ons daarop gefocust bij de Émonda. Kun je een paar specifieke voorbeelden
geven van waar de buisvormen zijn aangepast door het gebruik van CFD en HEEDS? Het begint aan de voorkant want in dat gebied hebben we
de meeste mogelijkheden voordat de luchtstroom wordt omgewoeld door de benen en de verschillende
turbulenties door de buisvormen. We hebben veel tijd besteed aan de
hoofdlijnen en de balhoofdbuis om te zorgen dat die de luchtstroom zo min mogelijk zouden hinderen. We hebben heel veel tijd in HEEDS
besteed aan de onderbuis. Dat is een hele goede kandidaat voor optimalisering. Aan de bovenkant van de onderbuis heb je de band en de
velg die de luchtstroom op de onderbuis beïnvloeden.
Dat is een ander scenario dan hier waar
je nog steeds wel het wiel ervoor hebt, maar de velg en band staan verder weg. Dan heb je meer tijd om de luchtstroom
af te vlakken aan de voorzijde. Vaak rij je met een bidon. Dat hebben we getest met en zonder bidon en dat heeft
geleid tot een iets andere buisvorm in het middelste gedeelte van de onderbuis dan aan de bovenste sectie. Dat zie je terug in veel gebieden op de fiets. Een ander onderdeel waar we veel tijd hebben
besteed aan aerodynamica is de stuur/stuurpen. De stuur/stuurpen heeft heel
veel ingebakken aerodynamica, maar we hebben uiteraard ook aandacht
besteed aan de ergonomie en de constructie.
We zijn begonnen met de Kammtail-vorm
aan de bovenzijde van het stuur. Maar de Kammtail-vorm is niet heel comfortabel om vast
te grijpen want je hebt een harde rand aan de achterzijde. Daarom hebben we daar de straal
daar iets vergroot en het eindresultaat is een vorm waarin alle drie de elementen verwerkt zijn. Het is een hele snelle stuur/stuurpencombo. Ik heb ermee gereden en vind hem heel comfortabel. Het voelt alsof het allemaal prima in balans is.
Geweldig. Hoe gebruik je die geweldige testtools
zoals CFD, met echte windtunneltesten? Hoe gebruik je beide gegevens? De hoofdmoot van het
ontwerpproces gebeurt met de CFD, deels omdat je daar snelle
ontwerpveranderingen kunt doen. Je kunt ook doen wat je wilt. Je kunt de gegevens van buitenexperimenten nemen en
zeggen dat er een bepaalde hoeveelheid turbulentie is. We kunnen dat gegeven in de CFD
invoeren en zaken proberen zoals een langzamere klim in de Alpen met heel veel windvlagen. Dat doe je niet zo eenvoudig in de windtunnel. Uiteraard gebruiken we de windtunnel
wel, maar meer ter bevestiging achteraf. Het is het ultieme controle-instrument om te kijken
of je fiets sneller is in een stabiele omgeving. Voor de Émonda hebben drie windtunneltests gedaan. De eerste was met ons eerste prototype. De tweede was met het finale prototype
dat uiteindelijk geweldig bleek. En de derde was de totale
validatie van onze productiemal. Ter controle van de uiteindelijke fiets om er zeker
van te zijn dat alles zo goed was als onze tweede windtunneltest. Dat bleek gelukkig het geval te zijn. Geweldig, dat moet een goed
gevoel geven als alles klopt.
Ja, voor de test is het altijd een
beetje een nerveuze toestand. De test zelf is hectisch, maar als de
gegevens dan kloppen is het prettig. Dat betekent dat je je huiswerk goed gedaan hebt. Voor onze vrienden die niet in een bergachtige omgeving
wonen, maar die wel een lage luchtweerstand willen, is de Émonda aerodynamisch gezien
ook heel goed bij hoge snelheden? Als je hard gaat op het vlakke,
bepaalt de aerodynamica bijna alles. Dus 180 gram minder weerstand is een groot verschil. Dat is ongeveer 18 watt vermogen en betekent
ongeveer 60 seconden tijdwinst per uur op het vlakke.
We hebben het gehad over hoe we dit bereikt
hebben en wat de veranderingen in het frame zijn. Wat zijn de harde gegevens achter het
product dat we nu hebben gecreëerd? De nieuwe Émonda was ongeveer 180 gram
luchtweerstand sneller in de windtunnel. Bij hoge snelheden is dat ongeveer 18 gram vermogen. In termen van tijdsbesparing op een vlakke
weg, praat je over 60 seconden per uur sneller.
En op de Alpe d'Huez betekende dat
ongeveer 18 seconden per uur sneller. Dat is een enorm verschil als je bedenkt dat een
wedstrijdrijder op Alpe d'Huez in plaats van 6 seconden achter de leider ineens 12 seconden voorsprong heeft. In dat opzicht telt elke seconde. Voor niet professionele rijders, voor iemand die
niet de touretappe naar de Alpe gaat winnen, hoeveel aerodynamisch voordeel
hebben zij met deze fiets? Het rare is, hoe langzamer je rijdt, hoe meer mogelijkheden je hebt voor
aerodynamische verbeteringen. Wat ook helpt is dat deze fiets een specifieke klimfiets is. Hij is geoptimaliseerd voor snelheden
die niet direct 45 km/u hoeven te zijn. Een klimfiets is aerodynamisch
gunstig in het lagere snelheidsbereik. Dus je zegt dat hij sneller is voor de profs, maar misschien wel de snelste is
voor een gemiddelde persoon? Ja, ik rij zelf op een Émonda dus hij is
zeker de snelste voor iemand zoals ik. Krijg jij de nieuwe fiets? Ja, kun je dat voor me regelen? Ik zal mijn best doen. Oké. Dank voor je inzichten over de ontwikkelingen
en gefeliciteerd met het grote succes hiermee. 180 gram aerodynamisch voordeel is enorm veel en als je
het vertaalt naar het perspectief van een minuut winst per uur op de vlakke weg, is dat heel bijzonder.
Goed gedaan! Dank je wel. Zo meteen gaan we praten met Jordan Roessingh. Hij is onze productmanager racefietsen
en hij gaat ons vertellen over OCLV 800, het nieuwe wonderbaarlijke carbon van Trek. Dat materiaal is een grote stap voorwaarts voor ons. We hebben al die aerodynamische
verbeteringen gedaan, maar zoals John al zei, is het ook heel belangrijk om het gewicht laag te houden. OCLV 800 is vitaal bij dat proces en
Jordan gaat ons daar alles over vertellen. OCLV 800 We hebben nu Jordan Roessingh hier in de studio. Hij is de Director Road Products bij Trek en
verantwoordelijk voor al onze racefietsen. Het leek ons een goed idee om hem als expert de
technische vragen te stellen over de Émonda. We gaan met hem praten over OCLV 800, het fonkelnieuwe carbon materiaal dat
wordt toegepast op de nieuwe Émonda. Jordan, dank voor je komst. Je bent de Director of Road Products hier
en je werkt al 12 jaar voor Trek, klopt dat? Ja, ik ben afgestudeerd als werktuigbouwkundige
en begonnen als wieltechnicus. Daarna heb ik gewerkt in de rol van
contactpersoon bij het profteam. Dat heb ik drie jaar gedaan en toen ben
ik teruggekomen naar het kantoor hier in mijn huidige rol als manager van de afdeling racefietsen.

Je bent dus verantwoordelijk voor al onze raceproducten. Het moet een bijzonder gevoel zijn om de
Émonda nu te introduceren aan de hele wereld. Het is iets waar we al lang naar uitkeken. We hebben er veel tijd in gestoken en zijn
heel enthousiast over het eindresultaat. We hebben zojuist van de aerospecialist
gehoord hoe we deze buizen hebben gevormd om hem zo snel mogelijk te maken. Maar voor een klimfiets is het
gewicht heel belangrijk en OCLV 800 is de manier om hem zo licht mogelijk te krijgen. Kun je ons iets vertellen over de ontwikkeling, wat de noodzaak was voor een nieuw carbon
materiaal en wat OCLV 800 eigenlijk is? Bij de nieuwe Émonda draait alles om de
balans tussen gewicht en aerodynamica. Toen we onderzoek deden naar de luchtweerstand
ontdekten we dat als je aerodynamica aan het pakket toevoegt, de framevormen qua
constructie minder efficiënt worden. Dat betekent dat als je de fiets even sterk en stijf
wilt maken, dat je meer gewicht moest toevoegen. We hebben onszelf uitgedaagd om onder de 700 gram
framegewicht te blijven bij dit ontwikkelingsproces. We hadden echt een nieuw materiaal
nodig om dit doel te bereiken.
Met OCLV 700 lukte het niet om ons
doel qua framegewicht te halen. Dus moesten we op zoek naar
nieuwe materialen en processen waarbij het wel mogelijk zou zijn om ons doel te bereiken. We gebruiken niet overal hetzelfde
materiaal in de hele fiets. We passen verschillende carbonvezels
toe in verschillende toepassingen. Kun je ons iets vertellen over de
verschillende eigenschappen van de carbonvezels en waarom we die gekozen hebben? Bij dit carbon frame zijn er verschillende typen vezels
en ook verschillende soorten laminaat die we op verschillende plekken op het frame toepassen. We hebben gekeken welk soort materiaalgedrag
het frame nodig heeft in bepaalde gebieden. Om te zorgen dat de fiets heel direct reageert,
zoek je naar een bepaalde stijfheidswaarde. Natuurlijk testen we bij Trek onze frames heel rigoureus. En daarvoor hebben we dan weer een
bepaalde sterkte nodig in bepaalde gebieden. We moesten die twee zaken tegen elkaar afwegen om
een hele responsieve fiets te krijgen die nog steeds alle testen doorstaat bij een superlaag gewicht.
Dat is een moeilijke afweging want over het
algemeen zijn die twee dingen tegengesteld. Als het materiaal stijver is, is het vaak niet
zo sterk of kan minder energie absorberen. Als iets heel goed energie absorbeert
of heel sterk is, is het vaak niet zo stijf. Het grote voordeel van OCLV 800 was de sterkte. We haalden bepaalde stijfheidswaarden
zelfs bij een lager gewicht, maar dan zouden de frames niet door onze tests komen. We hadden geen problemen op het gebied van stijfheid. We hadden vooral beperkingen
op het gebied van de sterkte. De vezels die we gebruiken bij OCLV
800 zijn ongeveer 30% sterker dan het voorgaande materiaal dat we gebruikten bij OCLV 700.
Daarom waren we in staat om alle testen te doorstaan, het gewichtsdoel te halen en nog steeds
de stijfheid te bieden die we wilden. We hebben het materiaal toegepast in bepaalde delen
van het frame waar de extra sterkte het meeste voordeel opleverde. Zodoende konden we aanzienlijk gewicht
besparen ten opzichte van de situatie waarin we alleen OCLV 700 zouden gebruiken. Hoeveel gewicht bespaart het
ten opzichte van OCLV 700? Als we dezelfde stijfheid zouden nemen en alle
testen zouden doorstaan met dezelfde framevorm, dan praten we over 760 gram.
We hebben nu iets meer dan 60 gram bespaard door
toepassing van het nieuwe materiaal en dat is veel. Wow, hoeveel is dat ongeveer? Zo rond de 8% van het totale framegewicht? Bij verregaande optimalisaties behaal
je meestal maar een kleine winst. Die 8% is dan een groot verschil. Beschikken over een materiaal dat ongeveer
30% sterker is, lijkt de ideale situatie. Was het makkelijk om te zeggen
”We gaan dit gebied sterker maken, plaats de vezels daar en dan
is het frame meteen beter?” Of nam het meer tijd in beslag om
dat goed voor elkaar te krijgen? Het duurt lang voordat je die
materialen goed kunt toepassen. Elke keer als we een nieuw vezeltype hebben, doorlopen we uiteenlopende tests en bekijken
we waar het materiaal het meeste voordeel biedt en hoe we het specifiek moeten gebruiken. Het totale proces nam ongeveer 2 jaar in beslag vanaf het
moment dat we de beschikking hadden over dit nieuwe vezeltype.
We hebben het toegepast op
ongeveer 250 frames tijdens de ontwikkeling. Het was een kwestie van die frames
steeds te laten breken om te kijken hoe we maximaal voordeel uit de nieuwe vezel konden halen. Je hebt het over toegang tot het materiaal. Is dit iets waar andere fabrikanten ook over kunnen
beschikken in hun frames als ook die twee jaar ontwikkeling erin zouden steken? Nee, dit materiaal is exclusief voor Trek. Het is heel duur. Het is een extreem hoogwaardige vezel. Wij zijn de eersten die het toepassen in de fietsindustrie. We hebben met Hans gesproken
over het team als testrijders.
Kun je iets vertellen hoe het team is ingezet
bij de ontwikkeling van dit laminaat? Zij zijn uiteraard de meest extreme
gebruikers van onze fietsen. Stijfheid en gewicht zijn de zaken
waar zij het meest op letten. Ze willen dat de fiets heel direct reageert. Zij hebben meer vermogen dan bijna
ieder ander en zijn heel erg gefocust op het minimaliseren van het gewicht van de fiets. Als compleet systeem is dit waarschijnlijk de fiets
waarover het team in de afgelopen tien jaar bij Trek het meest enthousiast over is want hij heeft alle
eigenschappen die ze belangrijk vinden.
Hebben we verschillende versies
beschikbaar gesteld aan het team om te testen en te zoeken naar de perfecte balans? We hebben een tamelijk strikt proces over hoe we
het team inzetten voor testritten en ontwikkelingen. We zetten ze tijdens het hele ontwikkelingsproces in. Maar de laatste stap die we doen is om
de bestaande framevormen te gebruiken, maar dan met verschillende laminaten
die een verschillende stijfheid hebben. Ze zijn niet op de hoogte van de verschillen bij die fietsen. Ze maken testritten in een gecontroleerde omgeving en
geven na afloop bij ons aan welke fiets hun voorkeur had. Ze kunnen dan de fietsen goed vergelijken en aangeven
welke fiets de beste balans heeft tussen de verschillende aspecten: de responsiviteit, de
handling, het comfort, enzovoort. De fiets die het team rijdt is dus identiek
aan de fietsen voor de consument. En dit is ook het laminaat dat het team koos? Dit is exact de fiets die het team heeft gekozen
en waarop we binnenkort gaan rijden.
Een van de eerste dingen die direct opvallen
aan de fiets, is de stuur/stuurpencombinatie. Wat valt daar over te vertellen? Dat is het Bontrager Aeolus stuur/stuurpensysteem. Dit nieuwe systeem is gelijktijdig
met de rest van de fiets ontwikkeld. Ook hier was de balans tussen gewicht
en aerodynamica het uitgangspunt. Het is een ontwerp uit één stuk en dat bespaart enorm
veel gewicht ten opzichte van een tweedelig ontwerp. Naast gewicht en aerodynamica hebben we
ook gekeken naar het onderhoudsgemak. We snappen dat door meer integratie van kabels in het
frame het moeilijker is om stuur en stuurpensystemen uit te wisselen dus we hebben gezocht
naar een mooie oplossing daarvoor. Wat je ziet bij het Aeolus-systeem
is dat er een groef onder het stuur zit en ook een kleine klem onder de stuurpen. Daardoor konden we alle kabels en hydraulische
leidingen aan de buitenkant van het stuur laten lopen. Als je het stuur en stuurpensysteem wilt veranderen dan
hoef je alleen maar het stuurlint los te maken en de shifters van het stuur schuiven.
Je hoeft
geen kabels opnieuw aan te leggen. Je hoeft geen leidingen opnieuw te ontluchten,
gewoon heel simpel te onderhouden. Ik wil het nu even hebben over het bottom bracket. De industrie is duidelijk op zoek naar
nieuwe standaards voor bottom brackets. Ik wil graag weten waarom we hebben gekozen voor
T47 op de Émonda en welke voordelen dat heeft. T47 werd vorig jaar voor het eerst
toegepast op de Trek Domane SL en SLR. Bij de keuze voor een nieuwe bottom bracket standaard
voor onze fietsen hebben we op vier aspecten gelet: De eerste was dat we geen volledig
nieuwe standaard wilden ontwikkelen.
We hebben gekeken naar alle open standaards die
beschikbaar waren voor de rest van de industrie. We hebben gekozen voor het systeem
dat aan al onze doelstellingen voldeed. Het tweede punt was onderhoudsgemak. Pressfit-systemen zijn vanuit het
perspectief van onderhoud niet optimaal. Wij wilden een schroefverbinding zodat je de
trapas eenvoudig kunt monteren en demonteren. Compatibiliteit was ook een belangrijk punt. Er zijn nu veel meer cranksystemen op de
markt die een 30 mm trapas gebruiken. Ons vorige BB90-systeem was niet
geschikt voor 30 mm trapassen. Het laatste aspect is dat we een
ontwerpfilosofie hebben bij Trek-frames die we hebben gebruikt sinds de uitvinding van BB90-systemen. Met BB90 konden we in het verleden de onderbuis heel
breed laten uitlopen waardoor er meer bracketstijfheid ontstond en dat leverde weer een responsiever frame op.
Met T47 kunnen we nog steeds diezelfde
brede onderbuis en bracketbreedte gebruiken. Zodoende kunnen we nog steeds de hoge responsiviteit
bieden die je gewend bent van een Trek-fiets. Je mag dus verwachten dat T47 de komende jaren
op nog meer Trek racefietsen te zien zal zijn. Dus je zegt dat T47 betekent dat het
totale fietsgewicht lager kan zijn, dat het beter te onderhouden is en betrouwbaarder? Inderdaad. Dat is fantastisch. Als we verder kijken, zien we een nieuwe H1.5-geometrie
die we al eerder op de Madone hebben gezien. Kun je ons vertellen waarom die op deze fiets zit? H1.5 is een soort doorontwikkeling van
wat wij een racegeometrie noemen. We noemen het H1.5 omdat het eenvoudigweg
halverwege onze H1 en H2 zit die we vroeger op de Émonda en Madone aanboden. Wij denken dat H1.5 de gulden middenweg is. Het geeft een hele aanvallende, aerodynamische
zithouding aan rijders, inclusief onze teamrijders, die heel diep willen zitten. Maar het is ook iets meer
toegankelijk dan de H1 van vroeger.
Gewone rijders zoals ik, die niet zo agressief willen rijden, zitten een klein beetje hoger dan de H1. Wij vonden het de ideale oplossing om rijders
de juiste zitpositie te geven op een racefiets. Je noemde het team. We hebben een herenteam en een damesteam. Kun je iets zeggen over hoe de H1.5-geometrie
werkt voor rijders van beide geslachten? H1.5 is uitstekend voor elke rijder die op zoek is
naar een aanvallende zithouding op een racefiets. Wij hebben ontdekt dat onafhankelijk van
de framemaat en ongeacht het geslacht, de H1.5-geometrie heel goed werkt voor alle
rijders binnen het gebruiksdoel van deze fiets. Dit is een racefiets. Hij is ontworpen voor beklimmingen en afdalingen. Wij denken dat de H1.5 de beste balans is voor
iedereen die deze fiets wil gaan gebruiken. Kunnen we specifieke damesmodellen
verwachten van de nieuwe Émonda? We beschouwen al onze modellen als genderneutrale
modellen, dus al onze fietsen zijn voor iedereen.
We doen wel een paar aanpassingen in de afmontage
voor kleinere framematen en kleiner rijders. Als je kijkt naar een 52 cm frame of kleinere fiets,
dan hebben we sturen met een kortere reikwijdte. We hebben andere zadels op die fietsen, andere
crankspecificaties die passen bij een optimale zitpositie voor elke rijder die deze fiets gaat kopen. Maar in het algemeen zijn al onze
fietsen geschikt voor alle rijders. Wij denken dat dit de beste oplossing is om de
meeste keuzemogelijkheden aan iedereen te geven. Kortom, iedereen heeft er voordeel bij. Iedereen wint. Prima, we hebben zojuist gehoord waarom de nieuwe
Émonda en de H1.5-geometrie zo’n uitstekende match zijn voor allerlei verschillende typen rijders. We hebben gehoord waarom het team
denkt dat de nieuwe Émonda een fantastische keuze is voor het aankomende raceseizoen. Met dat in het achterhoofd gaan we naar Lizzie Deignan, die ons iets gaat vertellen over
wat zij van de nieuwe fiets vindt.
Lizzie, dank dat je erbij kan zijn vandaag. Ik ben heel blij dat je tijd kon vrijmaken uit je waarschijnlijk
drukke familie- en trainingsschema op dit moment. Hoe gaat het bij je thuis? De routine is eigenlijk weinig veranderd om eerlijk te zijn. Het is best saai om een professioneel
wielrenster te zijn als je geen wedstrijden rijdt. Het leven is eigenlijk heel overzichtelijk:
trainen en zorgen voor mijn dochter. Maar alles gaat gelukkig goed hier. Dat is fijn om te horen.
We praten vandaag over de gloednieuwe Émonda. Ik wil graag horen over jouw eerste
rit op de fiets en wat je ervan vindt. Kun je ons iets vertellen over de eerste keer
dat je op de fiets reed en hoe dat voelde? De eerste keer dat ik op de nieuwe Émonda
reed was feitelijk voor een fotoshoot. Het was een shoot bij zonsopkomst, dus het
was erg vroeg en dan ben je nog wat humeurig. Maar nadat ik iets van vijf pedaalslagen op de fiets
had gemaakt, was ik verbaasd over hoe goed hij was. Het voelde niet meer aan als 5 uur ’s
morgens. Ik was meteen enthousiast. En toen wilde ik er meteen mee knallen. Het is zo’n snelle fiets, een hele agressieve fiets. Dit is een fiets waar je absoluut mee wilt racen. Goed om te horen. Naast dat gevoel dat je
meteen uit het zadel wilt en volle bak wilt gaan, voelde je ook het aerodynamische voordeel toen je
ging afdalen en steeds een beetje harder ging? Ja, ik denk dat de fiets een echte allrounder is.
Het voelt als een echte racer. Ik heb het gevoel dat
ik in elke situatie een voordeel heb op deze fiets. Als je op een lichtgewicht fiets rijdt of op een
aerobike, dan voelt dat soms aan als een compromis, maar dat gevoel heb ik totaal niet op de nieuwe Émonda. Ik had niet het idee dat er op enig
vlak sprake was van een compromis. Het is gewoon een allround, snelle, agressieve fiets. Geweldig. Mijn volgende vraag zou zijn
wat het ideale wedstrijdparkoers zou zijn, maar het klinkt alsof hij overal uit de voeten kan. Vind jij dat ook? Ik droom ervan met deze fiets in Vlaanderen
te rijden, want Vlaanderen heeft alles in zich. Het heeft kasseien, steile beklimmingen, afdalingen. Daarvoor heb je een allround fiets nodig. Ik denk dat de fiets zich leent om mee te racen,
en ik zou er graag mee rijden in Vlaanderen. Fantastisch, ik kan niet wachten. Dank voor je tijd en we spreken elkaar snel. Wees voorzichtig.
Oké, tot ziens! Veel dank aan Lizzie voor de tijd die ze voor ons
vrijmaakte uit haar drukke trainingsschema om te praten over de gloednieuwe Émonda. Nieuwe Aeolus wielen We hebben nu Claude Drehfal hier. Hij is een Design
Engineer voor Bontrager Wheelworks en hij maakte integraal deel uit van de ontwikkeling van
deze gloednieuwe Aeolus RSL 37 wielen. Deze wielen zijn onderdeel van
het complete Émonda-pakket, ze wegen 1325 gram voor een set en dat is 55
gram lichter dan de vorige Aeolus XXX 2 wielset, maar ze zijn ook 30% hoger. Hoe hebben we dat voor elkaar gekregen? Toen we begonnen met de ontwikkeling van de wielen, hadden we in feite dezelfde doelen als jullie
met de ontwikkeling van het fietsframe. We begonnen met aanpassingen in
het laminaat op basis van nieuwe kennis die we de afgelopen jaren hadden opgedaan. Dit was ook de eerste keer dat we een disc-only
wiel deden dus we konden wat gewicht besparen. Het tweede punt was dat we de
nieuwe DT Swiss naven gebruiken.
Die hebben een iets grotere ondersteuningshoek
waardoor we de velg iets lichter konden maken en toch dezelfde wielstijfheid houden. Het derde aspect is dat de naven zelf ook iets lichter zijn. Wat is de uiteindelijke winst in termen van snelheid
voor een rijder die met deze wielen rijdt? Hoeveel sneller zijn ze? Ons doel was om het gewicht van de
wielset gelijk te houden aan de XXX 2. We hebben het zelfs nog iets beter gedaan. En daarnaast moesten ze zo snel mogelijk worden. Daarom hebben we ze op dezelfde
manier geoptimaliseerd als de XXX. Met de nieuwe naven die ook iets meer aero zijn, hebben we 17% winst gehaald
ten opzichte van de XXX 2 en we zitten dicht in de buurt van de snelheid van de XXX 4. Dat is heel indrukwekkend voor
een wiel met zo’n lage velg. We hebben dus fantastisch presterende wielen
die 17% sneller en lichter zijn dan de XXX 2. Ik heb gehoord dat we ook een
Aeolus Pro 37-versie hebben. Kun je vertellen wat het verschil
is tussen die twee wielen? Vroeger gebruikten we bij de
Pro-versie de vorige generatie vormen.
Dit keer hebben we besloten om de nieuwste, beste vorm te gebruiken bij die wielset en vervolgens de
kosten te reduceren door een eenvoudiger laminaat en iets eenvoudiger naven te gebruiken. Hij heeft nog steeds de DT Swiss Star
Ratchet-naven, maar in een iets lagere specificatie. Het klinkt alsof we een fantastisch
pakket hebben met de Aeolus Pro 37, maar we hebben een nog betaalbaarder
wiel met de Aeolus Elite 35 en 50. Wat kun je vertellen over die wielen? Bij de Aeolus Elite hebben we de beproefde
vormen van Aeolus 35 en 50 behouden. De laatste jaren zijn we erin geslaagd om de productie
efficiënter te maken waardoor de kosten omlaag kunnen. Ik denk dat het een geweldige serie wielen is.
Waarom zou iemand heel enthousiast moeten
worden met een set Bontrager-wielen in zijn fiets? Daar zijn twee belangrijke redenen voor. Ten eerste testen we heel veel. We hebben onze eigen interne testprotocollen ontwikkeld. We doen ook alle standaard industrietesten, maar we besteden veel tijd en geld aan het
valideren van de nieuwe wielen die we maken. Daarnaast werken we met fabrikanten die de
allerbeste technologie en kwaliteitscontrole hebben. Het tweede belangrijke punt is dat
we achter onze kwaliteit staan.
De wielen krijgen een levenslange garantie. Dat betreft alle vormen van materiaaldefecten. We hebben ook een tweejarige garantie waarbij
je een vervangend wiel krijgt als je crasht. Prima, dank je wel voor je uitleg over deze wielen. Ik heb veel zin om met deze wielen te gaan rijden. Ze passen perfect bij deze fiets. Zo meteen halen we Jordan weer terug naar de studio en
dan gaan we praten over Project One en alle fantastische manieren waarop je de gloednieuwe
Émonda kunt personaliseren.
Project One We hebben snel een Project One
Icon Émonda hier in de studio gezet. Kun je vertellen wat de nieuwe mogelijkheden
zijn voor een Project One Émonda? Er zijn een paar nieuwe dingen binnen Project One. Ten eerste zijn er drie nieuwe Icon-fietsen.
Daar gaan we het zo over hebben. Er is ook een nieuwe Signature-series
onder de naam KOM waarmee je zelf je fiets kunt ontwerpen en de kleuren kiezen. En ten slotte hebben we natuurlijk een
aantal nieuwe componenten: de nieuwe Aeolus-familie met wielen en de Aeolus stuur/stuurpen. Hoe zien die nieuwe Icon kleurenschema’s eruit? De drie nieuwe Icon-schema’s zijn Sweet Gold Leaf,
Amplified Alchemy en Holographic Diamond Flake. Deze Sweet Gold Leaf ziet er gaaf uit. Wat is het verhaal erachter? Bij Sweet Gold Leaf gebruiken we echt goud.
We gebruiken 22-karaats goud in het logo op de
onderbuis en goudvlokken over het hele frame. Daaroverheen hebben we een
prachtige zwart gemarmerde afwerking. Dat ziet er echt fantastisch uit! We zien een paar prachtige nieuwe visuele
aspecten die verkrijgbaar zijn in Project One. Waarom zou een SLR-rijder moeten kiezen voor
een gepersonaliseerde fiets via Project One? Project One maakt het mogelijk de fiets
helemaal op je eigen wensen af te stemmen. Je kunt de zitpositie aanpassen met de
stuurpenlengte, stuurbreedte, cranklengte, enzovoort. Je kunt je eigen kleuren bepalen door
te kiezen voor een prachtige Icon-fiets. Maar je kunt ook je eigen fiets
ontwerpen waarbij we 49 verschillende kleuren hebben voor de Signature-thema’s. Daarna kun je zelf je afmontage kiezen met een SRAM
of Shimano groepset en je hebt keuze uit verschillende wielen, velghoogtes en banden. Er zijn heel veel verschillende mogelijkheden voor
SLR-consumenten om de fiets te personaliseren. Je kunt echt de fiets helemaal
naar je eigen smaak opbouwen. Dat klinkt fantastisch, maar als ik iets
wil dat niet kan via Project One? Dan kun je het nog steeds krijgen. Dat noemen we Project One Ultimate. Met Project One Ultimate kun
je de fiets zelf mee ontwerpen. Je hebt de mogelijkheid om met onze grafische
ontwerpers te praten waardoor je speciale ontwerpkeuzes hebt die in principe niet in ons
palet zitten en zodoende kun je de fiets zonder beperkingen volledig personaliseren.
Je kunt dan ook elke afmontage kiezen, zelfs als die
onderdelen niet in ons reguliere programma zitten. Kortom, je kunt de fiets op een ultieme
manier personaliseren met elke afmontage, elke kleur en elk speciaal ontwerp dat je wilt. Daarom noemen we het ook Project One Ultimate. Dat lijkt me fantastisch. Maar zijn er ook nog betaalbaarder
fietsen in de Émonda-familie? Zeker, want we lanceren ook een
gloednieuwe familie van Émonda SL-fietsen. De Émonda-familie We hebben weer snel van fiets gewisseld en
er is mij verteld dat dit een Émonda SL is, maar hij ziet er precies hetzelfde uit als een SLR. Wat is hier aan de hand? Het is echt een Émonda SL. De reden dat hij eruit ziet als een SLR is
dat ze dezelfde framevormen hebben. Dus de Émonda SL heeft niet alleen dezelfde H
1.5-geometrie maar ook alle framevormen van de SLR. Het enige echte verschil zit hem
in het composietmateriaal. De Émonda SL is gemaakt van OCLV 500
in plaats van het gloednieuwe OCLV 800. Het frame weegt een klein beetje meer, maar
verder krijg je dezelfde rijeigenschappen en dezelfde aerodynamische voordelen als de SLR-fiets. Dat is geweldig.
Zijn er nog meer verschillen tussen de SL en de SLR? Nogmaals, de frames zijn afgezien van
het composiet vrijwel vergelijkbaar. Er zitten echter wel verschillen in de afmontage. De Émonda SL is uitgerust met een
traditionele stuur/stuurpensysteem. Dit specifieke model is afgemonteerd met de
een Pro carbon stuur en een Pro stuurpen, maar verder zitten de verschillen alleen
in de afmontage en het gewicht.
Kun je nog iets meer vertellen over de
modellen in de Émonda SL-serie? Er is een groot aantal uiteenlopende
modellen in de Émonda SL-familie. Het begint bij de Émonda SL 5 die voorzien
is van een complete 105-aandrijving. Dan krijg je de Émonda SL 6 met lichtmetalen
Paradigm-wielen en een complete Ultegra-groep met mechanisch schakelsysteem. Vervolgens is er ook een SL 6 Pro met de gloednieuwe
Aeolus Elite 35 wielen en Ultegra mechanische groepset. En dan ga je over naar de
elektronische schakelsystemen. Er zijn twee versies van de Émonda SL 7, eentje
met Ultegra DI2 en de Aeolus Pro 37 wielen. Dit specifieke model is de SL 7
eTap en die is bijzonder cool omdat hij is uitgerust met een Quarq vermogensmeter. Dus je krijgt de Aeolus Pro 37 wielen, plus een complete Force eTap groep en de Quarq
Power Meter voor een uiterst scherpe prijs. Dit is echt het complete pakket. Dit lijkt me echt een verbazingwekkende fiets. Kortom, de Émonda SL biedt de Émonda-rijder
een erg scherpe prijs-kwaliteitsverhouding. Maar de SLR is natuurlijk de ster van onze show,
dus laten we daar nog even van genieten! De gloednieuwe Émonda.