Deze koe hier kan meer dan een miljoen zijn
euro waard zijn. Waarom? Er wordt gezegd dat hun vlees het beste ter wereld is. Wat maakt het Matsusaka-vlees zo speciaal en
zo ongelooflijk duur – we hebben het bekeken. Wat hier over de toonbank gaat, is waarschijnlijk dat
duurste en exclusieve rundvlees in Japan. Matsusaka-rundvlees! Ik weet het zeker: dit is het lekkerste vlees
in Japan en over de hele wereld. Maar wat maakt het zo bijzonder? Ze drinkt niet zo vaak bier, dat is het
in volgorde. 150 euro betaal je in dit restaurant voor
een klein gedeelte. Ik eet dit bijna elke dag. ik hou van dit gerecht. Is het vlees de exorbitante prijs waard? De provincie Matsusaka in Japan.

De edelste koeien ter wereld zouden hier zijn. Een paradijs voor vleesliefhebbers. Maar gelukkig vee op weelderige weiden
ontdekken we in eerste instantie niet. Gewoon tekeningen van koeien op een muur….
en een mededelingenbord. Voordat we een van de boeren hier kunnen ontmoeten,
we moeten contact opnemen met een vertegenwoordiger van Matsusaka Word lid van de Beef Vereniging. De Vereniging voor het Edele Vlees. konichiwa We zoeken de bekende
koeien! Het vee is zeer waardevol. Ziektekiemen uit het buitenland kunnen gevaarlijk zijn
voor haar zijn. Daarom hebben we hier en daar wat regels
beschermende maatregelen. Ik heb hier veiligheidspakken voor je en
doppen. Ze moeten ook handschoenen dragen. Zodat ik je aan onze boeren kan laten,
het is ook belangrijk dat ze dat tenminste zijn 8 dagen in Japan geweest.

Paspoortcontrole voor een shoot op een boerderij. Ongebruikelijk. Ja, dat is goed, bedankt. De regelgeving is streng. Onze eigen kleding uit Europa is toegestaan
wij dragen niet. Daarom moesten we er vooraf nieuwe dingen in doen
Japan kopen. We mogen ze alleen dragen tijdens ons bezoek. Sinds nu de beschermende pakken eroverheen? Ik wilde de koe eigenlijk niet opereren… Is dat nu goed? Ja, heel erg bedankt, zodat ze naar de stal kunnen. Zoveel ophef: wat zijn ze nu
voor wonderkoeien? Op het eerste gezicht ziet de schuur er mooi uit
gebruikelijk. Eindelijk ontdekken we boer Hirotoshi
Isoda. Hij is de vice-voorzitter van de Beef Association,
zorgt voor de marketing van het lokaal Oorsprongsbenaming “Matsusaka Beef”. Kobe en Angus beef zijn over de hele wereld beter bekend
– maar in Japan wordt Matsusaka als beter beschouwd. Het bijzondere aan onze Matsusaka
Rundvlees is het vet.

Het is een bijzonder goed vet. Een factor is natuurlijk het speciale voer,
dat we ze geven. Maar ook het bijzonder relaxte leven
die de dieren bij ons hebben. Om ervoor te zorgen dat ze bijzonder dik worden, mogen ze dat
Koeien gaan niet naar de wei – daar zouden ze wel te veel bewegen. Het leven van deze dieren speelt zich exclusief af
in de stal. staan ​​en eten. Vrij eentonig. Deze vier koeien zijn bijzonder braaf. Ze kunnen goed met elkaar overweg en eten vooral
zij veel.

Je moet veel eten. Japans luxevee wordt gemasseerd en gemasseerd
bier gaan drinken – dat hoor je opnieuw en opnieuw. Hirotoshi borstelt er ook zijn dieren mee
Een soort bezem, maar we zien hier geen bier. De boer heeft andere geheimen, zo blijkt later
krijgt het perfecte vlees. Wat we hier doen is uniek in de wereld:
De koeien hebben hier langer geleefd dan waar dan ook anders. Ik heb veel respect voor dieren. Iedere koe is anders en zo is het niet
Ik voer ze en dood ze dan gewoon. Ik wacht tot de koe er klaar voor is. Dat maakt het verschil, dat is van ons
systeem en mijn vader heeft het al deed.

Eén ding is uniek aan het Matsusaka-vee:
worden alleen vrouwelijk, maagdelijk vee verwerkt tot dit edele vlees. De dieren worden hier echter gefokt
Niet. De boer koopt de kalveren. Pas onlangs kocht hij drie jonge koeien. Voor de prijs van een middenklasser. Als ik een koe koop, let ik op haar
Vorm geven aan. De schouders en buik moeten zijn
dat de koe ook veel eet – en lekker vet kan zijn. Maar de kalfjes moeten ook schattig zijn. Elke herfst verkoopt Hirotoshi de zijne
Koeien op een grote veeveiling. Dan komen slagers en handelaren overal vandaan
Land en bied op de beste koeien. Hier wordt beslist of het werk
betaalt zich ook financieel terug voor Hirotoshi.

Wie biedt op het duurste dier van het jaar
krijgt altijd veel publiciteit en is wereldwijd verkrijgbaar in de kranten. Het vorige record: 2 miljoen euro. We leren dat er een boer is genaamd Kubo
daar, die er meer dan een dozijn keer is geweest won de eerste plaats op de veeveiling
Heeft. WIE we willen ontmoeten, laten we gaan
Zoek en vind hem uiteindelijk. Hallo, kom binnen Zoals Kubo ons een van zijn twee koeien laat zien
wil, wordt ons team een ​​beetje nerveus: Of de kan de kleine oude man de grote os houden? Kubo zorgt echter heel liefdevol voor zijn dier
hij doet het ook niet geheel belangeloos.

Deze massageborstel heb ik zelf gemaakt. Het is zeer belangrijk. Voor het vlees? Ja / Ja! Met de massage kun je daar invloed op uitoefenen! Het vet moet hier gelijkmatig worden verdeeld
zijn. En dat doe ik door middel van dagelijkse massage. Na de massage komt de haarverzorging. Ik ben er trots op dat ik dat zo vaak doe
won de eerste plaats. Kubo is een legende in Matsusaka. Niemand heeft meer prijzen gewonnen voor zijn koeien
als hij. Misschien komt het door het eten? Ik heb de mix lang geprobeerd
totdat ik de perfecte compositie voor vond voedsel gevonden. Soja, Granen, Vitaminen. Maar dat is mijn geheime recept. En dan is er waarschijnlijk nog een geheim:
Sterker nog, Kubo krijgt een flesje bier – voor de koe. ze houdt van bier Ze drinkt echter niet elke dag, daarom
is dat goed We weten niet zeker of de koe dat doet
hou echt van bier. De dieren komen af ​​en toe in de zomer
bier zodat ze meer eten.

Omdat de gist en de alcohol hen hongerig maken. De koe wordt dronken van de kleine hoeveelheid
maar niet. Voor mij zijn de dieren als leden van mij
Familie. we wonen samen Maar dit jaar zal de laatste keer zijn
meedoen aan de wedstrijd, dan moet ik stoppen. Ik ben tenslotte 88 jaar! Doe het in de provinciehoofdstad Matsusaka City
we zelf op zoek naar wat zo veel Geld, tijd en moeite voor de boeren betekent:
het lekkerste vlees ter wereld. Deze slager hoort het te hebben.

Vet en fijn gemarmerd. Hakamura Futoshi verkoopt het rundvlees al
bij de 3e generatie. Dus als je echt Matsusaka-rundvlees wilt…
Ik heb hier iets voor je. Wij verkopen alleen lokaal geproduceerd vlees
maar er zijn natuurlijk verschillende gradaties d.w.z. kwaliteitsniveaus. Hier hebben we dus kwaliteitsniveau 5A
de hoogste. De beste kwaliteit die er is. En je kunt hier zelfs zien wie het produceert
Heeft. De Japanners eten pas ongeveer 150 jaar
Rundvlees – daarvoor waren de koeien het zijn gewoon werkpaarden. Een goedkoop genoegen is het fijnste vlees
niet: voor 100 gram moet je ongeveer 25 euro betalen betaal voor het originele Matsusaka-vlees. Ik eet dit echt heel graag. Ik koop dit altijd als ik bezoek heb
of bij speciale gelegenheden.

In de achterkamer van de slagerij
een koe in stukken snijden. Hier zien we dat het vlees bijzonder is
er komt veel vet doorheen. Dat maakt de hoge kwaliteit van de Matsusaka
rundvlees uit. Dit is dus duidelijk duur vlees en dat is het ook
Natuurlijk is het fijn als je er geld mee kunt verdienen kan. Maar het belangrijkste voor mij persoonlijk
is wanneer ik de klant in de ogen kijk en merk dat ze tevreden zijn.

In de winkel gaat de verkoop gewoon door
gemaakt is, wil de baas ons iets laten zien. Buiten. Om de hoek. Zijn trots en vreugde: deze "koelkast"… …wat meer op een kluis lijkt. Vlees dat een familiehuis waard is, wordt hier opgeslagen. Ik denk zeker het Matsusaka-rundvlees
de beste in Japan en ook in het algemeen wereld is. Het heeft gewoon deze heel speciale zoetheid
smaak en het vet heeft een geweldig aroma. Je kunt gewoon zien hoeveel moeite er in zit
de boeren gemaakt. Dat proef je op het einde.

Smaakt het echt zo lekker? We vragen op straat rond wie zich aan het voorbereiden is
de matussaka het beste? Dus het Wadakin-restaurant is daarvoor geschikt
beste adres. De Wadakin. Het is precies daar. Dus ik raad de Wadakin aan, je moet
op die manier. Wij volgen de tip. Uiteindelijk in dit restaurant terecht gekomen
wat meer op een luxe hotel lijkt. We worden heel vriendelijk begroet en binnen
leidde naar de 3e verdieping. Alle gasten komen in dit restaurant
een privékamer. De kok wordt geleverd met een kleine grill
bij ons aan tafel. We kozen voor de traditionele bereidingswijze
Sukyaki besloot – een deel ervan kost maar liefst 150 euro. Maar het vlees is ook hier in de
beste kwaliteitsniveau. Daar gebruik ik wat meer vet voor
het vlees plakt niet. Dan doe je er suiker en sojasaus op. Zoveel vet en dan suiker? Europeanen denken altijd dat dat niet zo is
gezond is.

Maar dat is niet waar. Dit is goed vet, zoals olijfolie. En wat de suiker betreft: ja, die nemen we mee
niet zo veel. Precies de juiste hoeveelheid, dat is oké. Uiteindelijk gaat het om genieten. De sojasaus is extra speciaal voor dit vlees
vervaardigd. Nu zou onze redacteur een raw
Klop het ei los en daarna het vlees wordt gedumpt. Er zijn ook veel groenten. Voor de perfecte voorbereiding, Kochin
Kumiko heeft zelfs een speciale training gevolgd. Eet je het toch graag zelf? Ja, ik eet dit bijna elke dag waar ik van hou
het.

Nu kan ik het eindelijk proberen. – Als ik het redelijkerwijs kan
maaltijd. Niet makkelijk! Dit is echt iets heel anders dan een
Schnitzel of een biefstuk en het smelt echt… je hebt niet het gevoel dat je moet kauwen
het is heel anders dan vlees wat ik eerder heb gehad heb gegeten. Onze geluidsassistent concentreerde zich op dit moment
Daniel is al dagen gelukkig. Het is gewoon ongelooflijk delicaat. De taak als Galileo-verslaggever is voltooid
best wel gaaf.